Όντας ανήσυχη προσωπικότητα, το 1975 και μετά από σκληρή δουλειά, δημιουργεί το δικό του εργαστήριο αποξήρανσης φρούτων με ένα μικρό φούρνο.
Επικεντρωμένος στην καλλιέργεια και αποξήρανση των δαμάσκηνων, η παραγωγή συνέχισε να αυξάνεται, με αποτέλεσμα την κατασκευή ακόμα δύο φούρνων που λειτουργούσαν με ξυλοκάρβουνο όλο το 24ωρο.
Το 1982 κι ενώ η παραγωγή αυξανόταν συνεχώς, ο Γεώργιος Αποστολίδης μετέβη στη Γαλλία αναζητώντας σύγχρονο εξοπλισμό για να ανταπεξέλθει στις αυξανόμενες απαιτήσεις της παραγωγής. Έτσι, το πρώτο μηχάνημα συγκομιδής φρούτων με δόνηση ήταν γεγονός.
Όντας φιλόδοξος, δε σταμάτησε εκεί. Αφού είχε πάρει μία γεύση της γαλλικής φιλοσοφίας και τεχνογνωσίας πάνω στην καλλιέργεια και εκμετάλλευση του δαμάσκηνου, το 1983 εντάχθηκε σε αναπτυξιακό πρόγραμμα (του Νόμου 1262), για τη δημιουργία μονάδας αποξήρανσης των δαμάσκηνων, εκσυγχρονίζοντας τον παραδοσιακό τρόπο λειτουργίας.
Λίγο καιρό αργότερα, τον Απρίλιο του 1984, ήρθε μια τιμητική βράβευση από τον τότε Υπουργό Γεωργίας Κώστα Σημίτη, για την επέκταση καλλιέργειας της δαμασκηνιάς, καθώς και την τυποποίηση, αποξήρανση και εμπορία των δαμάσκηνων.
Το 1992 παρατηρήθηκε μία μείωση της παραγωγής και μετά από ενδελεχή έλεγχο, διαπιστώθηκε ότι τα δέντρα είχαν μολυνθεί από κάποιον ιό. Έγιναν προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος και με την προσθήκη νέων δέντρων, αλλά η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη. Έτσι τον Αύγουστο του 2001, επήλθε η οριστική παύση των εργασιών της εταιρίας.
Το γεγονός αυτό δεν στάθηκε αρκετό για να σβήσει η φλόγα της αισιοδοξίας και να εμποδίσει την εξέλιξη του οράματος. Έτσι από το 2013 έχει ξεκινήσει μια δυναμική προσπάθεια επανεκκίνησης της εταιρίας με όλους τους απαραιτήτους ελέγχους και καινούρια πιστοποιημένα δέντρα από τη Γαλλία.
Σήμερα η 3η γενιά της οικογένειας Αποστολίδη φιλοδοξεί στη δυναμική επιστροφή της εταιρίας και συνέχιση της παράδοσης. Σύμμαχος και αρωγός, θα σταθεί με την εμπειρία και την τεχνογνωσία η προηγουμένη γενιά της οικογένειας.
